موسیقی یک هنر بسیار پویا است. موسیقی هنگامی که به وسیله ساز ها نواخته می شود، حس شاعرانه را بر می انگیزد و روح انسان را زنده می کند. با این حال، به همان اندازه که سازهای موسیقی شعر ها و حتی یادداشت های عادی را به صورت آهنگ های زیبا در می آورند، یادگیری نوازندگی با بعضی از آلات موسیقی می تواند چالش برانگیز و سخت باشد. در این مطلب می خواهیم درباره سخت ترین ساز برای یادگیری نوازندگی صحبت کنیم. این سختی با توجه به عواملی مانند نحوه کار، زمان یادگیری و سایر پارامتر ها تعیین می شود. سازهای سخت معروف در دنیا را با یکدیگر بررسی خواهیم کرد، با ما همراه باشید.
سخت ترین ساز برای یادگیری نوازندگی
· درامز: درامز که در زبان فارسی به معنای طبل است؛ مجموعه ای از طبل ها است که به کمک پدال هایی در پایین هر وسیله و چوب هایی برای ضربه به طبل نواخته می شود. درام یکی از ساده ترین ساز ها برای شروع یادگیری نوازندگی است. اما بعد از مرحله آشنایی و برای اجرای قطعه های حرفه ای، درامز یک ساز بسیار سخت به حساب می آید. این ساز موسیقی که برای اجرا در قطعات موسیقی راک و جاز کاربرد زیادی دارد، به دلیل نیاز به تمرکز و سرعت بالا به طور همزمان و تنظیم مقدار ضربه به هر طبل مجزا، یکی از سخت ترین ساز ها محسوب می شود. برخلاف ظاهر این ساز، تنظیم مقدار ضربه همزمان به چندین طبل با دو دست و با سرعت مشخص، بسیار سخت خواهد بود.
· گیتار کلاسیک: گیتار کلاسیک یک ابزار موسیقی بسیار محبوب و معروف در سراسر جهان است که اکثریت قشر جوان در تمامی جوامع، سعی در یادگیری نوازندگی با این ساز دارند. این ساز با توجه به نوع طراحی و نحوه آسان تولید موسیقی، یک ساز خوب برای کسانی محسوب می شود که تازه موسیقی را شروع می کنند. اما در گیتار هم مانند پیانو، برای حرفه ای شدن کار بسیار سختی را پیش رو خواهید داشت. شما باید برای اجرای موسیقی با گیتار به یک درک حرفه ای از آن برسید. در این مسیر شما ممکن است زخم ها و درد هایی در پوست انگشت و ناخن های دست خود ببینید و بارها از تمرین زیاد کلافه شوید، اما یادتان باشد که زمانی که بتوانید یک قطعه حرفه ای را در جمع دوستانتان اجرا کنید، شما هیچ یک از این درد ها را به یاد نخواهید آورد.
· آکوردیون: آکوردیون یک ساز بادی شستی‌دار همراه با قطعه ای شبیه به پیانو است. این ساز، از سازهای سخت و در عین حال لذت بخش برای یادگیری نوازندگی است. سختی نوازندگی با این ساز به پیش نیاز هایی که باید برای کار با آن بدانید، بر میگردد. شما باید سخت کار کنید تا توانایی کنترل همزمان قسمت انگشتی و بادی را به طور همزمان با هم به دست آورید. چالش برانگیز ترین قسمت کار با آکوردیون، کنترل دم و قطعه بادی آن است.
· چنگ: این ساز از مشهورترین ساز های باستانی ایران به شمار می آید. چنگ را می توان از سخت ترین ساز ها دانست. این ساز که طرفداران و محبوبیت چندانی نیز برای آن نمانده؛ به دلیل تعدد و طول و سختی تارها، ممکن است در درازمدت زخم های بدی روی انگشت های شما ایجاد کند. همچنین تسلط به کار با اهرم های سفت کننده و یا شل کننده آن نیز با توجه به حساسیت و دقت بالای چنگ، بسیار سخت می باشد. چنگ هرگز نمی تواند یک انتخاب خوب برای شروع یادگیری نوازندگی باشد.
· ویولن: این ساز که معادل کمانچه در سازهای موسیقی سنتی ایرانی است، سخت ترین ساز برای نوازندگی است. اجرای پیوسته، کنترل زاویه آرشه روی تارهای ویولن و کنترل دست ها و مقدار فشار آن ها بر روی تارها و نقاط درست فشار دادن؛ از چالش های بسیار مشکل کار با ویولن می باشند. سخت ترین ساز موسیقی یعنی ویولن؛ در حالی یکی از پرطرفدارترین ساز های موسیقی است، که کمترین استاد حرفه ای در میان ساز های موسیقی دارد. کار با ویولن سال های سال باید ادامه پیدا کند تا شخص به محدوده حرفه ای شدن در این ساز برسد. ویولن و کمانچه سازهایی هستند که اصلا برای شروع موسیقی خوب نیستند. شما باید ابتدا در سازهایی مانند گیتار و سه تار مهارت پیدا کنید و سپس با اشتیاق و البته صبر فراوان به سراغ ویولن بیایید.
بانک اطلاعات آموزشگاهی